کلاژن پروتئینی است که منحصرا در ماهیچهها، تاندونها، پوست، رباطها و استخوانهای انسانها و جانوران یافت میشود و حدود 30 تا 40 درصد پروتئینهای بدن انسان را تشکیل میدهد. در این مقاله درمورد رابطه بین این پروتئین و افزایش سن، دلایل کاهش آن و همچنین راهای مقابله با آن صحبت خواهیم کرد.
عوامل موثر بر کاهش سطح کلاژن:
با افزایش سن، تولید طبیعی کلاژن کاهش مییابد بطوریکه با رسیدن به سن ۵۰ سالگی تولید این پروتئین به نصف میزان تولید آن در دوران جوانی میرسد در نتیجه پوست نازک تر، خشکتر و چین و چروک آن بیشتر میشود. در حالی که رباط ها خاصیت ارتجاعی خود را از دست می دهند، مفاصل سفتتر میشوند و مشکلات بسیار زیاد دیگری در بدن بوجود میآید. اما سن تنها عامل موثر در کاهش کلاژن نیست بلکه موارد زیر نیز بر کاهش سطح این پروتئین موثر است:
- خواب ضعیف
- شکر خیلی زیاد
- رادیکالهای آزاد
- رژیم غذایی کم آنتی اکسیدان
- نشستن تمام روز و عدم فعالیت
- کمبود مواد مغذی، ویتامین C و روی
- سطح بالای کورتیزول ناشی از استرس
- قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید
پودر کلاژن بیوتی
همانطور که غذای پر چرب بلافاصله پس از ورود به بدن به چربی تبدیل نمی شود و گوشت بلافاصله ماهیچه نمیسازد؛ خوردن کلاژن نیز بلافاصله باعث ایجاد پوست، مفاصل، مو و ناخنهای بهتر و زیباتر نمیشود. بلکه مصرف به اندازه و مداوم از این پروتئین باعث میشود تا بدن مواد ضروری مورد نیازش را برای تقویت و بهبود بخشهای مختلف بدست آورد.
نشانههای کمبود کلاژن:
- خستگی
- تحلیل لثه
- خشکی پوست
- سفت شدن مفاصل
- موهای نازک و ضعیف
- شکننده شدن ناخنها
- مشکلات سیستم گوارشی
- ایجاد چین و چروک و لکههای پوستی
- افتادگی پوست، ایجاد حفرههای پوستی بزرگ
چگونه از کاهش کلاژن جلوگیری کنیم؟
اگرچه ما نمیدانیم که علت کاهش تولید پروتئین کلاژن توسط بدن چیست اما به نظر میرسد افرادی که از مکملها و رژیمهای غذایی سرشار از این پروتئین استفاده میکنند، کاهش آن را با سرعت کمتری تجربه میکنند. این مطالعات نشان داده پس از مصرف مداوم مکملها تغییرات قابل ملاحظهای را در کاهش نشانههای پیری مانند لکههای پوستی، قابلیت ارتجاعی و آبگیری پوست، ضعف مفاصل و استخوانها دیده شد.
چکیده:
کلاژن دومین ماده فراوان بعد از آب و مهمترین پروتئین در بدن ماست،که در اثر عوامل مختلفی مانند: افزایش سن، سطح بالای کورتیزول ناشی از استرس، قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید، رژیم غذایی کم آنتی اکسیدان، کمبود ویتامین C و رادیکال های آزاد سطح کلاژن بدن کاهش مییابد و با رسیدن به سن ۵۰ سالگی تولید آن در بدن به میزان نصف میزان تولید شده در دوران جوانی میرسد. درصورت کمبود کلاژن، مشکلاتی از قبیل: آسیب پوست و مو و ناخن و ضعفهای مفصلی و مشکلات گوارشی ایجاد میشود.
