ماچا
ترکیبات ماچا
قهوه ها
بری
محصولات خاص
کافی میت
ماسالا
محصولات جدید
بنا به گفته سایت yamamasa koyamaen تاریخچه چهار هزار ساله‌ی ماچا پر از حوادث گوناگون و اتفاقات جالب است. از همان ابتدا چینی‌ها از چای برای درمان التهابات، تب و سایر بیماری‌ها استفاده می‌کردند. درمتون باستانی چین، از شنگ نانگ رهبر و درمانگر افسانه ای چینی به عنوان کسی که اولین بار از گیاه چای نوشیدنی درست کرده، نام برده شده است.
در افسانه‌ها آمده است که شنگ نانگ پس از نوشیدن آب داغ در داخل یک قوری که برگ‌های درخت چایی که در همان نزدیکی قرار داشت، به درون آن افتاده بود احساس بسیار لذت بخشی را تجربه کرد. او به قدری تحت تاثیر قرار گرفت که چای را به مجموعه‌ی گیاهان داروییش اضافه کرد.
مدت‌ها قبل چینی‌ها روشی را ارائه کردند که در آن برگ‌های چای را به شکل کیک در می‌آوردند. این کیک‌ها را به راحتی می‌شد ذخیره سازی و یا جا به جا کرد. آن‌ها زمانی که می‌خواستند چای بنوشند یک تکه کوچک از کیک چای را جدا می‌کردند و پس از پودر کردن در داخل آب داغ می‌ریختند سپس با یک ویسک بامبو آن را هم می‌زدند. در ادامه با ما همراه باشید تا با تاریخچه ماچا از ابتدا تا انتها آشنا شوید.
تاریخچه ماچا
قرن هفتم تا نهم
راهبان ژاپنی که در طول قرنهای هفتم تا نهم برای آموختن مکتب زن بودیسم (Zen Buddhism) به چین سفر کرده بودند با خواص اعجاب آور ماچا آشنا شدند و این گیاه شگفت انگیز را به ژاپن بردند. به تدریج کیک چای در معابد ژاپن رواج یافت و ژاپنی‌ها به سنت‌های چینی استفاده از کیک چای و هم زدن آن با آب داغ گرایش پیدا کردند.
مصرف ماچا باعث می شد تا راهبان ژاپنی سالم تر و دارای انرژی و تمرکز ذهنی بیشتر باشند درنتیجه اعمال عبادی خود ( یا همان مدیتشن) را بهتر انجام دهند. آن‌ها با اضافه کردن نمک و فلفل به چای ترکیبی جدید را به دست آوردند که با نام اکسیر سلامتی شناخته می‌شد. اولین مزارع چای سبز ماچا در اطراف معابدی که در منطقه یوجی (Uji) واقع بود، به وجود آمدند. این منطقه در تاریخچه ماچا سهم مهمی دارد زیرا به عنوان مبدا پیدایش این چای شناخته می‌شود. در قرنهای بعد به دلیل سیاست انزوا طلبی امپراتور چین، روابط تجاری بین چین و ژاپن کاهش یافت و عرصه برای ابتکارات ژاپنی‌ها در زمینه ی چای باز شد.
قرن سیزدهم
پس از چهارصد سال از ورود چای به ژاپن یعنی در قرن سیزدهم میلادی ماچا در سرتاسر ژاپن به شهرت رسید. در 1211 میلادی راهبی به نام “میوان ایسای” کتاب ” کیسا یوجوکی ” (چای برای سلامتی ) را نوشت و در آن ادعا کرد که این چای داروی کاملی برای درمان بیماری‌های ذهنی و جسمی می‌باشد. به همین علت ایسای به عنوان کسی که مردم را به تولید و مصرف گسترده ماچا دعوت کرد شناخته می‌شود. اواخر قرن سیزدهم به جای استفاده از چای‌های کیک مانند از برگ‌های بخار داده شده استفاده می‌کردند و کسانی که از اروپا برای گردش به چین آمدند به جای آشنایی با چای‌های کیک مانند باستانی با برگ‌های چای بخار داده شده آشنا شدند. در همین زمان راهبان ژاپنی به تکمیل فرآیندی که امروزه درتولید چای ماچا از آن بهره گرفته می‌شود مشغول بودند.
تاریخچه ماچا
قرن چهاردهم
با شروع قرن چهاردهم تولید کنندگان ژاپنی روش جدیدی برای آسیاب کردن چای بدست آوردند. آن‌ها با استفاده از صفحات سنگ گرانیت پودر ماچایی را تولید می‌کردند که نرم تر و دارای ضایعات کمتری بود. یکی از جالب‌ترین رویدادهایی که در اوایل قرن چهاردهم هر ساله برگزار می‌شد ” مسابقات چای توچا ” بود که در یک ساختمان دو طبقه ی کوچک برگزار می‌شد. دراین رویداد- که ترکیبی جالب از آداب مکتب بودیسم، نوشیدن چای و رقابت‌های جذاب مسابقه دهندگان بود- شرکت کنندگان بایستی با چشم‌های بسته شده و فقط با نوشیدن چای، باغی که چای درآن کشت شده بود را تشخیص می‌دادند و در همین حال تماشاچیان در مورد این که چه کسی برنده می‌شود با یکدیگر شرط می‌بستند. این مسابقات سرانجام غیر قانونی اعلام شد و ساختمان‌هایی که در آن مسابقات انجام می‌شد تبدیل به چایخانه شدند. مراسم تشریفات چای که ژاپنی ها امروزه برگزار می‌کنند در واقع برگرفته از همان آداب و رسومی است که در آن چایخانه‌ها شکل گرفت.
قرن شانزدهم
قرن شانزدهم میلادی در تکامل تاریخچه ماچا نقش بسیاری داشته زیرا در این زمان مراسم سنتی چای به تدریج شکل گرفت. این مراسم سنتی به چادو یا سادو که همان “هنر درست کردن چای” می‌باشد شناخته می‌شود. راهب بودایی سن نوریکو (1522-1591) به عنوان پدر مراسم تشریفاتی چای شناخته می‌شود. در این زمان بود که کشاورزان ژاپنی متوجه شدند با قرار دادن برگ‌های چای در سایه چای بسیار بهتر می‌شود. به همین دلیل آن‌ها جوانه‌های گیاه چای را با بامبو و ساقه‌های برنج می‌پوشاندند (که به این کار تانا می‌گفتند). چون درآن زمان پودر ماچا به مقدارکمی تولید می‌شد معمولا خانواده سلطنتی، سامورایی‌ها، کشیش‌ها و بازرگانان ثروتمند از آن استفاده می‌کردند.
تاریخچه ماچا
قرن های هفدهم تا نوزدهم
با ظهور روش‌های جدید کاشت و فرآوری چای، ماچا در میان مردم ژاپن محبوب‌تر شد. این امر به خصوص در دوره‌ی ادو اپوچ (1603-1867) بسیار صادق بود. در این دوره از تاریخچه ماچا تولید کنندگان ژاپنی به روش‌های کاملا جدیدی دست پیدا کردند که در آن برگ‌های چای بخار داده می‌شدند تا رنگ روشن و خواص درمانی آن‌ها حفظ شود. با این روش همه می‌توانستند به ماچا دسترسی داشته باشند و از فواید این چای سالم بهره ببرند. تا آن زمان بیشتر مردم از برگ‌های برشته شدهی قهوه‌ای رنگ ماچا که به آن بانچا گفته می‌شد، استفاده می‌کردند.
قرن بیست و یکم
در 250 سال گذشته ماچا به تدریج به نقاط مختلف دنیا سفر کرده است و در قرن بیست و یکم این چای بیش از هر زمان دیگری در بین مردم دنیا رواج پیدا کرده است و این روند هر روز شتاب بیشتری می‌گیرد. پیشرفت علم باعث شناخته شدن دقیق فواید و خواص ماچا شده است که یکی از مهم‌ترین‌های آن داشتن آنتی اکسیدان بسیار بالاست که می‌تواند از پیری و بیماری‌های مزمن جلوگیری کند.
تاریخچه ماچا
چکیده:
مبدا پیدایش ماچا به قرن هشتم میلادی بر می‌گردد. در آن زمان راهبان ژاپنی دانه‌های چای را از چین با خود به کشور ژاپن آوردند. سپس روش‌هایی را برای برداشت، فرآوری و آماده سازی چای سبز ابداع نمودند که بعد‌ها این چای با نام ماچا شناخته شد.
با شروع قرن چهاردهم تولید کنندگان ژاپنی روش جدیدی برای آسیاب کردن چای بدست آوردند. آن‌ها با استفاده از صفحات سنگ گرانیت پودر چایی را تولید کردند که نرم تر و دارای ضایعات کمتری بود.
قرن شانزدهم میلادی نقش مهمی در تاریخچه ماچا داشت. در این قرن مراسم سنتی چای به تدریج شکل گرفت؛ در این زمان بود که کشاورزان ژاپنی متوجه شدند با قرار دادن برگ‌های چای در سایه چای بسیار بهتر می‌شود اما چون در آن زمان پودر ماچا به مقدارکمی تولید می‌شد فقط خانواده سلطنتی، سامورایی‌ها، کشیش‌ها و بازرگانان ثروتمند از آن استفاده می‌کردند. در قرن هفدهم تا نوزدهم تولید کنندگان ژاپنی به روش‌های کاملا جدیدی دست پیدا کردند که در آن برگ‌های چای بخار داده می‌شدند تا رنگ روشن و خواص درمانی آن‌ها حفظ شود. با این روش همه می‌توانستند به این نوشیدنی دسترسی داشته باشند و از فواید این چای سالم بهره ببرند.
تاریخچه ماچا
